ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Σήμερα στο εργοτάξιο που δούλευα , ένας ηλεκτρολόγος έπεσε και έσπασε τη λεκάνη του, δεν πρόσεχε , δεν πρόσεχε, δε πειράζει ρε μάγκα θα σου πάρω καινούργια είπε, θα'ναι ιντεαλ στάνταρ με καρίμπα καζανάκι λέει, παντού εργάτες , αλβανοί ρώσοι έλληνες γέροι νέοι , δε ξέρει ο ένας τι κάνει ο άλλος ,πως σκατά συννενοούνται ήθελα και να ξερα ,άλλοι σφυρίζουν άλλοι σιγοτραγουδάνε, άλλοι τον παίζουν ,λούφα και παραλλαγή , τι να τους κάνουμε τόσους εργάτες; τι να τους κάνουμε τόσους σωλήνες; πότε θα βγουνε στη πιάτσα αυτα τα γαμημένα τα ρομπότ που θα τα κάνουν όλα ; χαλάνε , φτιάχνουν, ξαναχαλάνε , ξαναφτιάχνουν, τι σκατά κάνουν ήθελα και να ξερα , ξενοδοχείο είπε , σπα ριζορτι λέει , τα πόδια μου έχουν πρηστεί όλη μέρα πανω κατω πάνω κάτω , πριν κοιμηθώ βάζω κρεμμύδι στις κάλτσες , τα δάκτυλα έχασαν την ευλυγισία τους τα χέρια βγάλαν κάλους, το μυαλό σκέφτεται τις επόμενες κινήσεις ,το έργο πρέπει να τελειώσει , τα πρακτορεία πιέζουν,7-3 ,7-4,7-6, μετά νυχτώνει , σας γαμάω την εαρινή ισημερεία είπε , και πούσε ακόμα λέει ,πάω για δουλειά, σήμερα δυστυχώς χεζόμουνα και το κανα σπαστό , φεύγω και ο ήλιος δε λέει να δύσει.