
Η κατάσταση ίσως και να έχει φτάσει στο απροχώρητο. Αλλά για αυτό είναι ο καπιταλισμός εδω, για να σου αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία πόσο μακριά είναι ακόμη ο πάτος. Που τόσα χρόνια έμαθε περίτεχνα όχι μόνο να ενσωματώνει αλλά και να κάνει δυνητικό έρεισμα του την κάθε κρίση του. Να σε ξεφτυλίζει συνεχώς, δηλαδή, να σε απαξιώνει και συ να μη λες κουβέντα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να λαχταράς να καταναλώσεις την επόμενη σαβούρα του, πακέτο με την απόλυσή σου.
Κι αν δε με πιστεύετε δείτε κι αυτό:
http://www.zune.net/en-us/artists/p/thepierces/mediaviewer.htm
Δύο μουνάρες να τραγουδάνε τι βαρετό λάιφστάιλ που είναι αυτό. Πάρτυ, παρτούζες, χαβιάρι , ντόλτσε γκαμπάνα και κόκα. Το αυτονόητο δηλαδή. Προφανώς ζουν ένα δράμα τα κορίτσια. Αυτοί που το κάνουν το ξέρουν. Οι υπόλοιποι όση παραμύθα φάγατε φάγατε. Τώρα ξενερώστε. Το γιουροπίαν ντριμ, που χτίστηκε με κόπο και ιδρώτα, τώρα μπορεί άφοβα, καθώς αποδομειται να μοσχοπουληθεί. Ήρθε η ώρα να πουλήσει η αντίδραση την αντίδραση της. Όπως και το σφυροδρέπανο π.χ. σήμερα είναι κουλ. Θα φορεθεί πολύ ο λένιν αυτή τη σεζόν. Μη σε δω με μαο πάλι....
Κατά τ' άλλα, για μας, τους κοινούς θνητούς, υπάρχει και η γιουροβίζιον. Ααα! όλα κι όλα. Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε, σε ελεύθερη κενωνία ζούμε...πάνω από όλα η επιλογή. Η προσωπική επιλογή. Και η ψήφος βεβαίως βεβαίως.
Θα γίνω επαγγελματίας οπλίτης.
ΕΛ.ΔΥ.ΚΟ. 2......η επιστροφή.
1 comment:
σκέψου όμως να βρέχει και να λες "με φτύνουν".
Post a Comment