επιτέλους ,επιτέλους , επιτέλους
ωσαν αλέκτορ λαλήσει τρις
τα εγκόσμια τα πάθη θα ξεχνάω
και με χάρδα και με βδέλα μη το πεις
τη φωτιά και το τσεκούρι προσκυνάω
είναι μείζονος αλήθεια του καιρού
τα σημεία μόνιμα ερευνούμε
ειναι χάβρα είναι ανθη του κακού
με την όπισθεν τον όχλο προσπερνούμε
της αγίας των θηρίων της γραφής
του τετέλεστε το είναι μας θα δώσω
στα λιοντάρια της αρένας της σκηνής
που ξεσκίζουνε τη σαρκα των ωστόσω
μη του τώρα μη του πρίν και του μετά
η υπόθεσις σφραγίστηκε άρον άρω
τα του κυκλου της ζωής και συν αυτά
με το χάρο το φουμάρω ως φουγάρο
ντε λα φούντο καμπριολέτα σεβρολέτ
τεντιμπόηδες τα φάκελα οι χαφιέδες
μας προγκίξαν της κατάρας οι γραφές
τράγου ποίμνιου εις νού τους αργιλέδες
ω λακέρδα , ω λαπέρδα , ω το πτύην
απαγόρευσις μοιραία μου γενναία
μουρουνόλαδον καθ' ύψους προς το ζήην
εκλογών αντιπροσώπευσις λερναία
θα νε η ύδρα μην η σκύδρα το νησί
οι αγνοούμενοι και πάσης της ελλάδος
ειναι του γένους οι χαμένοι οι μισοί
και οι υπόλοιποι καμμένοι της κοιλάδος
σιλικόνης ευφορίας μέγα στυλ
οι του δικτύου οι άσκοποι κοπρίτες
νέο άσμα ετοιμάζεις για τα βριλ
του μεγα μάγιστρου μασωνων τους αλήτες
"μπε στη στοά να γίνεις μπε
μπε με στο κλάμπ ν'αγιάσεις
μπε μεα , μπε become a μπεεεε
ζωή να ξαποστάσεις, ψωλή να οργιάσεις
να μη μου τα μετριάσεις , κονόμα με τις φάσεις
του μύστη του πολλά βαρύ αρχίδια θα πουντίασεις
να μην το σχολιάσεις, να μη μου το σχολάσεις
εβραίων και σιωνιστών προσκύνα να το φτάσεις
πασόκ νου δου ξυρίσου, ψοφήσαν οι εχθροί σου
ρομάντζο σκέτο γίνανε ωσάν τους οπαδοί σου
σκισμένο φιγουρίνι , τα χύσια στο σκαρπίνι
καρατζαφέρη λιάκουρα των ρώσων το πιπίνι
ρε πως τα γύρισε ετσι, του χρόνου το γιουβέτσι
θα παραγγείλω κλέφτικο πατσά και κοκορέτσι
πατρίδος το κοτέτσι, ευρώπης τρούμπας λέξη
λεξοτανίλ μα και αρνταν οι νέοι είναι σέξυ
στη χάση και στη φέξη , στο χώμα δίχως στέψη
σκουλίκια μας σμπαράλιαζαν ,αφήστε τον να τρέξει
του μαραθώνιου είναι, στίβος της μάχης γίνε
και κόψε τα ναρκώτικά της πασης φύσεως φτύνε
με τα κουρέλια τριγυρνά ,της νιότης πάρε δίνε
και αν ψοφήσεις λύνε , αν τον αρπαξεις μείνε
στα ζοριλίκια τα χοντρά ,πάντα το κώλο στήνε
ως όμοιος στον όμοιο τα λάχανα κοπρίζεις
ωσάν παλιός καραβανάς ξαναματαξυρίζεις
πήζεις και δεν θυμίζεις, βρίζεις ψυχανεμίζεις
με το σαράκι συντροφιά τρίζεις δεν ξαναρχίζεις
λάμψε τρελό διαμάντι
παράτα και το γάντι
μη μας το παίζεις γκάντι
σωλήνος παλινδρόμησις
ανάντι και κατάντι"
No comments:
Post a Comment